Hartowanie szkła polega na poddaniu szkła zwykłego obróbce termicznej, podczas której tafle nagrzewane są do temperatury mięknienia szkła (około 620 stopni Celsjusza w środku szkła), a następnie są gwałtownie schładzane sprężonym powietrzem. Skutkiem tego otrzymujemy szkło, które jest nawet 5-krotnie bardziej wytrzymałe na zginanie.
Rozbiciu szyby hartowanej towarzyszy powstanie tzw. siatki spękań, cała tafla ulega rozpadowi na drobne kawałki o tępych krawędziach. Z tego powodu szybę hartowaną uznaje się za szybę bezpieczną, ponieważ powstałe po rozbiciu drobiny, nie stanowią (w ściśle określonych przypadkach) zagrożenia dla życia użytkownika.
Zahartowane szkło nie może być poddane dalszej obróbce mechanicznej.